. واقعه كربلا دلخراشترین فاجعه تاریخ اسلام نزد مسلمانان، به ویژه شیعیان است. شیعیان همه ساله در سالروز آن، مراسم سوگواری بسیار گستردهای برگزار میكنند
واقعه كربلا یا واقعه عاشورا، نبرد و شهادت امام حسین علیه السلام در كربلا، به همراه یارانش در مقابل لشكری از كوفه در روز دهم محرم سال 61ق كه برای یزید خلیفه دوم اموی میجنگیدند. واقعه كربلا دلخراشترین فاجعه تاریخ اسلام نزد مسلمانان، به ویژه شیعیان است. شیعیان همه ساله در سالروز آن، مراسم سوگواری بسیار گستردهای برگزار میكنند.
این واقعه با مرگ معاویه (15 رجب 60ق) و شروع حاكمیت فرزندش یزید آغاز شد. حاكم مدینه تلاش كرد از امام حسین برای یزید بیعت بگیرد. حسین بن علی برای گریز از بیعت، شبانه از مدینه به طرف مكه حركت كرد. در این سفر، خانواده امام، شماری از بنی هاشم و برخی از شیعیان همراه امام حسین (ع) بودند.
امام حسین(ع) حدود چهار ماه در مكه ماند. در این مدت دعوتنامههای اهالی كوفه به دست او میرسید. با توجه به احتمال كشته شدنش در مكه به دست عاملان یزید و نیز دعوت كوفیان، امام روز 8 ذیالحجه راهی این شهر شد. پیش از رسیدن به كوفه، امام از پیمانشكنی كوفیان و شهادت مسلم - كه وی را برای آگاهی از شرایط كوفه به آنجا فرستاده بود - باخبر شد، و پس از آنكه حر بن یزید راه را بر ایشان بست، به سمت كربلا رفت و در آنجا با لشكر عمر بن سعد روبهرو شد. عمر بن سعد از سوی عبیدالله بن زیاد به فرماندهی منصوب شده بود.
دو سپاه در 10 محرم معروف به روز عاشورا با هم جنگیدند. در این جنگ امام حسین، برادرش عباس بن علی، فرزند شش ماههاش علی اصغر و 17 نفر از بنیهاشم و بیش از 50 نفر از یارانش شهید شدند. برخی مقتل نویسان شمر بن ذی الجوشن را قاتل امام حسین دانسته اند. لشكریان عمر بن سعد، با اسبهای خود بر بدن كشتهشدگان تاختند. عصر روز عاشورا سپاه یزید به خیمههای بازماندگان حمله كرد و خیمهها را آتش زد. شیعیان این شب را شام غریبان مینامند. امام سجاد(ع) به علت بیماری درگیر جنگ نشد و زنده ماند و به همراه حضرت زینب و سایر زنان و بچهها اسیر سپاه كوفه شد. سپاهیان عمر بن سعد سرهای شهیدان را به نیزه زدند و به همراه اسیران به كوفه نزد عبیدالله بن زیاد و از آنجا به شام نزد یزید بردند