زاده 27 خرداد 1332 در قزوین
علی‌اكبر میلانی در 27 خرداد سال 1332 در قزوین به دنیا آمد. پدرش حاج محمد میلانی از كسبه خوشنام بازار قزون و مادرش بانویی فرهیخته از خانواده ای خوش ذوق و اهل هنر بود.
فعالیت‌های هنری جدی او از سال 1350 و با حضور در مركز آموزش تئاتر فرهنگ و هنر قزوین آغاز شد و در این مركز كلاس‌های بازیگری را زیر نظر رضا محمدی سپری نمود.
طی سال‌های 1351 تا 1356 همكاری با گروه‌های مختلف نمایشی در قزوین و ایفای نقش در نمایش‌هایی همچون: زیادی، حالت چطوره مش رحیم، سفر، استثناء و قاعده، صیادان، قصه غصه لیلا و معدنچیان، تجربه هنری ارزشمندی برای وی به همراه داشت.
از سال 1352 تا 1355 به صورت پاره وقت در مركز تئاتر قزوین مشغول فعالیت بود. از طرفی برای امرار معاش و باتوجه به در اختیار داشتن مدرك تحصیلی فوق دیپلم در رشته ابزارسازی، در كنار فعالیت‌های هنری، در كارخانه‌های مستقر در شهر صنعتی قزوین مشغول بكار بود.
در سال 1360 به تهران مهاجرت نمود و با ایفای نقش در تئاتر فعالیت‌های هنری خود را جدی تر و حرفه ای تر دنبال نمود. در این دوران و تا سال 1387 در نمایش‌هایی چون پوست شیر، پریون، ساعت مكاشفه، چوبینه، گل و قداره، ایوانف، زائر، مرغابی وحشی، فصل خون و شكار روباه، با هنرمندان بنام آن دوران همكاری نمود. اما با وجود شرایط اقتصادی دشوار آن روزها، همچنان فعالیت در كارخانجات صنعتی برای گذران زندگی ادامه داد. عشق و علاقه بی پایان او به هنر نمایش، با وجود دشواری‌های امرار معاش در نهایت مسیر زندگی وی را به سمت فعالیت جدی و تمام وقت در عرصه هنر رهنمون شد.
علی‌اكبر میلانی از سال 1372 همكاری خود را با رادیو آغاز نمود و ایفای نقش در نمایش نامه‌های رادیویی جذابیت و كشش بیشتری در مسیر هنر برای او به همراه آورد به گونه ای كه هم‌اكنون نیز بیشتر زمان فعالیت وی به ایفای نقش در نمایش نامه‌های رادیویی اختصاص دارد.
فعالیت او در تلویزیون نسبت به صحنه تئاتر و استودیوهای رادیویی كوتاهتر و كم دامنه تر بوده‌است. ماحصل فعالیت كوتاهتر او در تلویزیون، بازی در تله تئاترهای یك داستان و پشت پرده تخت طاووس و سریالهای تلویزیونی مسافری از ری، مرگ تدریجی یك رؤیا، گل بارون زده، پهلوانان نمی‌میرند و جلال الدین است كه از این میان سریالهای جلال الدین و پهلوانان نمی‌میرند با استقبال بیشتری در میان بینندگان و منتقدان مواجه شده‌اند.
